Gecmiste yazdiklarimi okumak bende tekrardan yazma durtusu olusturuyor. :) Guzel bir sey bu. Vay be neler dusunmusum, ya da neler yasamisim diyorum. Mesela en son dogumgunumde yazdigim yaziyi okudum. Uzerinden tam tamina 20 gun gecmis. Uzun zaman. Zaman hizli, zaman acimasiz, zaman geri getirilemeyen anilar butunu.
"O gune geri donmek icin bir aylik maasini alacagiz deseler donerim" dedim, "cunku bazi anlar paradan daha degerlidir." Gulustuk...
Ev arama surecleri devam ediyor. sanki biraz akisina birakma olayindan ciktim gibi hissediyorum ve bu durum hosuma gitmiyor. Biraz endiselenmeye basladim bazi seyler konusunda. Acaba gecici bir iluzyon muydu oncesindeki bu tavrim ?
Aslinda cok degistigini soyleyemem ama biraz endiseleniyorum bazi seyler konusunda. Canim simdi onlardan bahsetmek istemiyor ama bu yaziyi tekrar okudugumda muhakkak hatirlarim :)
Peki her an 'O'nun aklimda olmasina ne diyorsun ? Konustugumda mutlu olmama ? Ya da planlar yapmama ? Ilk defa birisine onu ozledigimi soylememe ? Ve bunu samimiyetimle soylememe ? Birlikte cok gulmemize ? Harika vakit gecirmemize ? Ve butun bunlar aslinda nerdeyse en son 2 hafta once olmasina ragmen hala hatirladigimda yuzumde tebessum birakmasina ve o anlari tekrar yasama arzusu ve sevinciyle dolmama ne diyorsun ?
Olum kafayi yemek uzereyim, guyya uzak kalmak, yalniz kalmak, bir seyleri dusunmeye firsat bulacak olmak dusuncesi gitti, yerini onu ozlemek, onunla gecirdigim anlari ozlemek, sesini ozlemek, gulusunu ozlemek ya da ne bileyim sevismeyi ozlemek aldi...
Ayrica bu duyguyu da ozlemisim. :))
Neyse konusuruz yine, hadi bakalim. Abartmiyorum dimi ? Belki de... Kim bilir ?
Sevgiler,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder